Μπορεί ο σκύλος σου να «εθιστεί» στο παιχνίδι του; Μια νέα έρευνα ανοίγει τη συζήτηση
Υπάρχουν σκύλοι που δεν σταματούν ποτέ να παίζουν.
Θα κρατούν την μπάλα στο στόμα ακόμα και στον ύπνο τους, θα περιμένουν υπομονετικά δίπλα σου μέχρι να την πετάξεις άλλη μια φορά και θα γεμίζουν το σπίτι με εκείνη τη γνώριμη ενέργεια του “πάμε, πάμε πάλι!”.
Όμως η γραμμή ανάμεσα στο πάθος και στην εμμονή μερικές φορές είναι πιο λεπτή απ’ όσο νομίζουμε.
Μια πρόσφατη έρευνα από το Vetmeduni Vienna ρίχνει φως σε κάτι που πολλοί εκπαιδευτές έχουμε παρατηρήσει στην πράξη:
ότι κάποιοι σκύλοι δείχνουν σημάδια συμπεριφοράς που θυμίζει εθισμό απέναντι στα παιχνίδια τους.
Τι έδειξε η μελέτη
Οι επιστήμονες εξέτασαν 105 σκύλους με έντονη αγάπη για το παιχνίδι.
Σε διάφορα τεστ, άλλοτε είχαν πρόσβαση στα αγαπημένα τους παιχνίδια και άλλοτε όχι, ενώ καταγραφόταν η συμπεριφορά τους.
Περίπου ένας στους τρεις σκύλους εμφάνισε χαρακτηριστικά που θυμίζουν εθιστική συμπεριφορά:
εμμονή στο παιχνίδι, ανησυχία όταν δεν το είχαν κοντά τους, προτίμηση του παιχνιδιού έναντι του φαγητού ή της ανθρώπινης επαφής.
Κάποιοι επέμεναν να το φτάσουν ακόμη κι όταν ήταν εκτός πρόσβασης, σαν να μην υπήρχε τίποτε άλλο γύρω τους.
Οι φυλές εργασίας και τα terriers έδειξαν εντονότερη τάση.
Ίσως γιατί αυτά τα σκυλιά γεννήθηκαν για να εστιάζουν, να κυνηγούν και να μένουν συγκεντρωμένα σε έναν στόχο.
Το ίδιο ένστικτο που τα κάνει τόσο ικανά, μπορεί – αν δεν καθοδηγηθεί σωστά – να γίνει πηγή στρες.
Πάθος ή εθισμός;
Η λέξη “εθισμός” είναι βαριά, και οι ερευνητές την χρησιμοποιούν με προσοχή.
Δεν μιλάμε για εξάρτηση με την ανθρώπινη έννοια, αλλά για συμπεριφορές που μοιάζουν με εθισμό: ένταση, δυσκολία αποσύνδεσης, άγχος όταν λείπει το ερέθισμα.
Για έναν εκπαιδευτή, αυτή η παρατήρηση έχει μεγάλη σημασία.
Ένας σκύλος με υψηλό drive μπορεί να μάθει εντυπωσιακά γρήγορα μέσω παιχνιδιού – όμως χρειάζεται να μάθει και πώς να “σβήνει”.
Η εκπαίδευση δεν είναι μόνο εντολές και παιχνίδι· είναι και η ικανότητα να χαλαρώνεις, να ηρεμείς, να υπάρχεις χωρίς συνεχή διέγερση.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Αν ο σκύλος σου δείχνει έντονη εξάρτηση από ένα παιχνίδι, υπάρχουν απλά βήματα που βοηθούν να επανέλθει η ισορροπία.
- Μην έχει το παιχνίδι όλη μέρα μαζί του.
Το παιχνίδι είναι ανταμοιβή, όχι μόνιμη ασχολία. Βγες εσύ πρωταγωνιστής στη σχέση, όχι το αντικείμενο. - Εναλλαγή και ποικιλία.
Άλλαζε παιχνίδια ανά τακτά διαστήματα. Η ποικιλία διατηρεί τον ενθουσιασμό χωρίς να γίνεται εμμονή. - Συνδύασε ένταση και χαλάρωση.
Μετά από μια περίοδο παιχνιδιού, αφιέρωσε χρόνο στη γαλήνη – sniffing, απλό περπάτημα, ήρεμη παρουσία μαζί σου. - Παρατήρησε το συναίσθημα.
Αν βλέπεις ότι χωρίς το παιχνίδι ο σκύλος στρεσάρεται, γαβγίζει ή δυσκολεύεται να ηρεμήσει, ζήτα καθοδήγηση από επαγγελματία εκπαιδευτή ή συμπεριφοριστή.
Η ουσία
Το παιχνίδι είναι ίσως η πιο αγνή μορφή επικοινωνίας ανθρώπου και σκύλου.
Είναι χαρά, είναι δεσμός, είναι κοινός ρυθμός.
Αλλά όπως και σε εμάς, το πάθος χρειάζεται μέτρο για να μείνει υγιές.
Ο στόχος μας δεν είναι να σβήσουμε την ένταση ενός σκύλου –
είναι να τη μετατρέψουμε σε ισορροπημένη ενέργεια που φτιάχνει χαρακτήρα, όχι εξάρτηση.
Κάθε παιχνίδι, κάθε μπάλα, κάθε τραβηγμένος κόμπος σχοινιού είναι μια ευκαιρία να χτίσουμε σχέση, όχι να την χάσουμε μέσα στην υπερδιέγερση.
Πηγές
- The Guardian: “Some dogs may be addicted to toys, study finds” (09/10/2025)
- Vetmeduni Vienna – Department of Behavioural and Cognitive Biology, “Dogs and toys: behaviour resembling human addiction” (Scientific Reports, 2025)
- Phys.org: “Dogs’ obsession with toys may resemble human addictive behaviour” (2025)
- National Geographic: “Can dogs really get addicted to toys?” (2025)